Czasownik have, podobnie jak do i be, pełni w angielskim podwójną rolę. Jako “zwykły” czasownik, oznacza “mieć, posiadać”. Może też przejmować znaczenie innych czasowników w niektórych wyrażeniach, np. have a bath - brać kąpiel, have coffee - pić kawę, have breakfast - jeść śniadanie.
Dodatkowo have jest też czasownikiem posiłkowym i pełni funkcję operatora we wszystkich czasach typu Perfect, czyli Present Perfect, Present Perfect Continuous, Past Perfect, Past Perfect Continuous - w dwóch ostatnich czasach have przyjmuje formę przeszłą - had. Have pojawia się też w Future Perfect (will have + 3 forma czasownika) i Future Perfect Continuous (will have been + czasownik+ing).
Omawiając czasownik have, trzeba także wspomnieć o wyrażeniu have got, oznaczającym “mieć, posiadać”. Have got nie występuje we wspomnianych wyżej wyrażeniach typu have lunch.
Niezależnie od tego, o którym z powyższych trzech zastosowań czasownika have mówimy, w zdaniach twierdzących odmienia się ona zawsze w ten sam sposób. Różnice pojawiają się dopiero w przeczeniach i pytaniach.
Odmiana czasownika have w zdaniach twierdzących wygląda następująco:
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
I have |
we have |
you have |
you have |
he she has it |
they have |
W przypadku wyrażenia have got oraz zastosowania have jako operatora najczęściej stosuje się formę skróconą. Kiedy have w angielskim użyte jest jako zwykły czasownik, forma skrócona występuje tylko w bardzo nieformalnej odmianie języka angielskiego i nie należy jej stosować w oficjalnych mailach ani podczas egzaminów.
Forma skrócona występuje następująco:
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
I’ve |
we’ve |
you’ve |
you’ve |
he’s she’s it’s |
they’ve |
Kiedy have jest operatorem oraz w wyrażeniu have got, pytania tworzymy poprzez inwersję, czyli zamianę miejscami podmiotu i have. Popatrz na poniższe przykłady:
Have you been here for long? - Czy jesteś tu od dawna?
What has she got in her pocket? - Co ona ma w kieszeni?
Have I ever told you that I love? - Czy mówiłem Ci kiedyś, że Cię kocham?
How much money have we got? - Ile mamy pieniędzy?
How long have they been talking on the phone? - Jak długo oni rozmawiają przez telefon?
W sytuacjach, kiedy have jest czasownikiem, do tworzenia pytań potrzebujemy operatora (do i does w czasie Present Simple, did w czasie Past Simple oraz will w czasie Future Simple). Przykłady:
Did you have many friends when you were a child? - Czy miałeś dużo przyjaciół, kiedy byłeś dzieckiem?
How many cats does she have? - Ile ona ma kotów?
Do you have any questions? - Czy macie jakieś pytania?
Will they have time to help us? - Czy oni będą mieli czas nam pomóc?
What time does your mother have breakfast? - O której godzinie Twoja mama je śniadanie?
Podobnie, jak w przypadku pytań, także przeczenia tworzone są na dwa różne sposoby. Kiedy have jest operatorem oraz w wyrażeniu have got wystarczy dodać słówko not. Na co dzień stosuje się najczęściej formę skróconą:
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
I haven’t |
we haven’t |
you haven’t |
you haven’t |
he she hasn’t it |
they haven’t |
Have pełniące funkcję zwykłego czasownika potrzebuje operatora do stworzenia przeczenia:
I don’t have enough time for my hobby. - Nie mam wystarczająco dużo czasu na swoje hobby.
My sister doesn’t have a car. - Moja siostra nie ma samochodu.
These students didn’t have any problems at school. - Ci uczniowie nie mieli żadnych problemów w szkole.
We won’t have enough time to see all the interesting places in Paris. - Nie będziemy mieli wystarczająco dużo czasu, żeby zobaczyć wszystkie ciekawe miejsca w Paryżu.
You don’t have lunch in a restaurant every day, do you? - Nie jesz codziennie lunchu restauracji, prawda?
Zdarza się, że have w języku angielskim pojawia się w dwukrotnie w jednym zdaniu - jako operator i w roli zwykłego czasownika. Mimo że może wydawać Ci się to dziwne bądź zabawne, taka sytuacja jest jak najbardziej poprawna. Po prostu nie traktuj ich jak tego samego słowa, operator i czasownik mogą wyglądać podobnie, lecz pełnią odrębne role w zdaniu i obydwa muszą się tam pojawić. Opisywana sytuacja może mieć miejsce w czasach typu Perfect:
Jeśli szukasz informacji dotyczących innych zagadnień z zakresu gramatyki angielskiej, zachęcamy do zapoznania się z pozostałymi artykułami na naszej stronie internetowej!